Czyżby nowy post z serii "Podróże z zakalcami"?
Nie, nie martwcie się, dzisiaj nie zamierzam kolejny raz profanować kulinarnej spuścizny cudzoziemców.
Tak, mam dzisiaj inną misję.
Zajmę się bowiem zjawiskiem, które zastanawia mnie od bardzo dawna.
Otóż...
... dlaczego kostka świeżych drożdży ma 100 g?
Dlaczego nie 50 g?
Dlaczego nie 68 g?
Już 60 g bym zdzierżyła, ale 100 g ciężko mi upchnąć.
Bo przecież świeże drożdże mają krótki termin ważności, a w przepisach w netku królują małe ilości drożdży. Najczęściej spotykam się z 15-25 g świeżych drożdży na 500 g mąki.
W starych książkach kucharskich można się natknąć na przepisy wykorzystujące 100 g drożdży.
No to skąd ta rozbieżność?
Co się stanie jeśli dodam 100 g drożdży do 500 g mąki? Bułeczki będą ostro zajeżdżać drożdżami i szybciej się wysuszą? A może będą lepiej spulchnione i na ich widok kucyki Pony pogalopują po błyszczącej się tęczy?
A może producenci drożdży powinni pójść z duchem czasu i wyprodukować małe opakowania? Np. 25 g drożdży świeżych z opisem "Dróżdż w sam raz na jeden kęs". Panie producencie, ja bym takie coś kupiła!
Nie tylko mnie prześladuje opakowanie gigant.
Tutaj można przeczytać wywód Moniazy o problemach z użytkowaniem wielkiej paki świeżych drożdży, które i tak trafiają do zamrażarki na wieczny sen.
W mojej zamrażarce zepsuły się drzwiczki i muszę je zamykać na zapałkę.
Zatem gdzie mam wsadzić zalegające pokłady drożdży, na kilka godzin przed przeterminowaniem?
A no, do focacci zakalacci...
AKTUALIZACJA 18.08.2013: Albo zamiast 100 g drożdży świeżych można kupić malutką paczuszkę drożdży instant! No patrz, ty, patrz, dopiero po pół roku na to wpadłam. To się nazywa geniusz.
AKTUALIZACJA 25.09.2013: Kupiłam saszetkę drożdży instant i chleb za bardzo nie chciał rosnąć. Bardziej ufam świeżym drożdżom, więc znowu kupuję stugramowe kostki. Resztki niezużytych drożdży przeznaczam na maseczkę na włosy.
Focaccia zakalaccia
przepis na podstawie
Kwestii Smaku,
Tak sobie pichcę i
Przepisów Majki
Ciasto do zakalacci:
• 40 g świeżych drożdży w temperaturze pokojowej (
chyba wrzuciłam więcej)
• 300 ml ciepłej wody
• 1/2 łyżeczki cukru
• 500 g mąki pszennej
• 2 łyżeczki soli
• 60 ml oliwy extra vergine + kilka kropel na polanie wierzchu zakalacci
Na zakalaccię ciepnąć:
• czarne oliwki (ile wlezie)
• pomidor (pół pomidora się zmieści)
• cebula pokrojona w grube paski (bo jak paski będą cienkie to się spalą na heban)
• wszystko co ma się pod ręką
• świeże oregano (tymianek lub szczypta suszonych ziół)
Do ciepłej wody dodać pokruszone drożdże, 1 łyżeczkę cukru i 1 łyżkę mąki, wymieszać. Odstawić na około 15 minut do czasu aż drożdże utworzą pianę na powierzchni (
jeśli jest zimno to stawiam miseczkę z zaczynem nad kubkiem z gorącą wodą, wtedy drożdże szybciej zaczynają pokazywać oznaki życia:P).
Mąkę przesiać do dużej miski, dodać rozczyn z drożdży, sól i wszystko wymieszać ręką lub drewnianą łyżką. Zacząć wyrabiać ciasto wlewając oliwę. Ciasto wyrabiać przez około 10 - 15 minut (ręką lub mikserem). Odstawić w ciepłe miejsce na około 45 minut do wyrośnięcia (ciasto powinno dwukrotnie powiększyć swoją objętość).
Wyłożyć ciasto na omączony blat, rozpłaszczyć palcami po całej powierzchni na kształt koła o grubości ok. 2 cm. Taki placek ułożyć na blaszce do pieczenia wyłożonej papierem do pieczenia. Można jeszcze ją rozpłaszczyć trochę jeśli lubimy cienkie focaccie zakalaccie. Wcisnąć opuszki palców w ciasto i powsadzać w dziury oliwki. Ułożyć wielkie, okrągłe plastry pomidora i cebulę. Posypać świeżym oregano i odstawić w ciepłe miejsce do wyrośnięcia na około 45 minut, ale jeśli lubimy cienkie focaccie zakalaccie, to można od razu wsadzić do piekarnika. Przed pieczeniem pokropić zakalaccię oliwą.
Piekarnik nagrzać do
190°C i piec przez
około 30 - 35 minut.
W różnych piekarnikach i w różnych blaszkach focaccia inaczej się będzie piekła, warto więc ją obserwować i w odpowiednim momencie sprawdzić. Jeśli pomidory i cebula będą już bardzo zrumienione, focaccię można przykryć kawałkiem folii aluminiowej.
Ciasto ostudzić przed pokrojeniem. Można maczać z oliwie z dodatkiem soli, pieprzu, suszonych ziół. Można podgrzewać na tosterze lub grillu przed podaniem. Po dokładnym ostudzeniu przechowywać w temperaturze pokojowej pod przykryciem.
Detektor zakalcuchów:
Jak wyglądała focaccia zakalaccia podczas powstawania?
Najpierw na nieforemnym placku wylądowały czarne oliwki:
Później pojawiły się pomidory i cebula:
Focaccia wyszła w z pieca i powiedziała "dzień dobry, jestem focaccią zakalaccią":
Cebula pokrojona w "piórka" spaliła się na wiór. Ups.
Ale dlaczego nazywam tę focaccię "zakalaccią"?
Ponieważ zaraz po przekrojeniu, kiedy jeszcze była ciepła, mym oczętom ukazał się zakalcowaty widok:
Skąd wziął się ten mały zakalczyk?
Po pierwsze, drożdże, których użyłam, były na granicy przeterminowania, czyli miały jeszcze 1 dzień ważności a później już kaput.
Po drugie, myślałam, że jak wsadzę pół paczki drożdży, to nie muszę zostawiać focacci na drugie wyrastanie. Może taki trik udałby się z nowymi drożdżami, ale nie z padniętymi.
Po trzecie, kroiłam jak była ciepła, później już nie widziałam jakiś imponujących świadectw zakalcowatości.
Życzę focacciowych zakalczyków!
